ჭურჭელი
ქართული რედაქტირება
ჭურჭელი რედაქტირება
ეტიმოლოგია რედაქტირება
წაკითხვა რედაქტირება
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [t͡ʃʼurt͡ʃʼɛli]
- აუდიო მაგალითი: ჭურჭელი ?
- დამარცვლა: ჭურ·ჭე·ლი, მრ. რ. ჭურ·ჭლე·ბი, ჭურ·ჭელ·ნი
მნიშვნელობა რედაქტირება
არსებითი სახელი რედაქტირება
➤ ჭურჭელ-ი, ჭურჭლ -ის(ა), მრავლობითი: ჭურჭლ -ებ-ი, ჭურჭელ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- საერთო სახელი ღრუ ნივთებისა (ქვაბისა, ჯამისა, ჭიქისა, კოკისა...), რომელშიც სასმელ-საჭმელს ათავსებენ.
- „ცუგას ბრალდებოდა დაკარგული კოვზი თუ ფლოსტები, გატეხილი ჭურჭელი თუ დაგლეჯილი ფარდაგი;“
- ევფემიზმი: იგივეა, რაც კუბო.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ძველი: ნივთი, ნივთები; ქონება.
- კორნელი კეკელიძე, „ქართული ლიტერატურის ისტორია“
- „მას აბარია მეფის ნადავლი და ფული, აგრეთვე ეკლესიის ჭურჭელი და სამკაულნი და მეფის მიერ ნაშოვნი „ადგილნი უმკჳდრონი და უმამულონი”1040;
- ძველი: იარაღი.
- 2004: ახალი 7 დღე
- „ ერთხელ წამოაყენეს აბსურდული პირობები და ქართულ საწარმოებს იმ სამხედრო აღკაზმულობის შეძენა დაავალეს, რისი წარმოებაც საქართველოში საერთოდ არ არსებობს. მაგალითად, ჩაფხუტები, სამხედრო ჭურჭელი და ე. წ. „სუხოი პაიოკი”.“
- რთული ფუძის მეორე შემადგენელი ნაწილი.
- ჯამ-ჭურჭელი. ზიარჭურჭელი
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა რედაქტირება
- ➤ წარმოებული სიტყვები: მეჭურჭლე, მეჭურჭლეთუხუცესი, საჭურჭლე, ჭურჭლეული, ჭურჭლეულობა
თარგმანები რედაქტირება
ნივთი, რომელშიც საჭმელი ან სასმელი თავსდება
|
წყაროები და რესურსები რედაქტირება
- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1298, თბილისი, 1964 წელი.
- „ჭურჭელი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 613
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 606
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 626