ეტიმოლოგია

რედაქტირება

წაკითხვა

რედაქტირება

მნიშვნელობა

რედაქტირება
  1. ცხოველთა სხეულის ერთგვარი მოძრავი დანამატი (აგრძელებს კუდუსუნის ძვალს).
    ➤ სინონიმები: რიგი
  2. ბოლო–ფრინველისა, თევზისა [«კუდი» აქ უმართებულოა: «რომელთაც «კუდი» ფრთიანი აქვთ, – როგორც ფრინველებს – და ფარფლიანი, – როგორც თევზებს, – არ ითქმის კუდად, არამედ – ბოლოდ» (საბა).
    ➤ სინონიმები: ბოლო, პოჩი, რიკი, ხიმარი
  3. გადატანით: ტანისამოსის (კაბის) კალთის გრძელი უკანა ნაწილი, – შლეიფი.
  4. გადატანით: საერთოდ, ბოლო რისამე.
  5. კუთხური (ფშაური): წყლის, მდინარის სათავე.
    ➤ სინონიმები: სათავე

წარმოებული ლექსიკა

რედაქტირება
➤ წარმოებული სიტყვები: კუდიანი , კუდაბზეკილი, კუდაგრძელი, კუდაკრეფილი
➤ შესიტყვებები: კუდით ქვას ასროლინებს , კუდს აუწვავს, კუდი ეწვის, კუდის რიკი, კუდს ამოიძუებს, კუდს ამოაძუებინებს, კუდს გამოაბამს, კუდი კუდზე აქვთ გადაბმული, კუდს იქნევს
➤ იდიომები: კუდამდე ტყავის გაძრობა •  კუდების გასკვნა •  კუდი ეწვის •  კუდი ყავარზე აქვს გადებული •  კუდით ქვა ასროლინა •  კუდის ამოძუება •  კუდის გამობმა •  კუდის კუდზე გადაბმა •  კუდის მოქნევა •  კუდის რიკამდე ტყავის გაძრობა •  კუდის ქიცინი •  კუდის ქნევა •  კუდის ძირამდე ტყავის გაძრობა •  კუდის ხელში დაჭერინება
➤ ანდაზები: მელამ თავისი კუდი მოწმედ მოიყვანა •  თხის პატრონს აღარც თხის კუდი?  •  გოჭის კუდზე დანა გატყდა •  ხოხობი თავს მალავს და კუდს – არა

თარგმანები

რედაქტირება

წყაროები და რესურსები

რედაქტირება
  •   ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 225.
  •   სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 392-393.
  •   ალექსანდრე ონიანი, ქართული იდიომები, თბ.: „ნაკადული“, 1966, გვ. 106.
მოძიებულია „https://ka.wiktionary.org/w/index.php?title=კუდი&oldid=116290“-დან