ხალიჩა

ქართული

➤ ხალიჩა, ხალიჩ-ის(ა), მრავლობითი: ხალიჩ-ებ-ი, ხალიჩა-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ხალიჩა	ხალიჩები	ხალიჩანი
მოთხრობითი	ხალიჩამ / ხალიჩამა	ხალიჩებმა	ხალიჩათ / ხალიჩათა
მიცემითი	ხალიჩას / ხალიჩასა	ხალიჩებს / ხალიჩებსა	ხალიჩათ / ხალიჩათა
ნათესაობითი	ხალიჩის / ხალიჩისა	ხალიჩების / ხალიჩებისა	ხალიჩათ / ხალიჩათა
მოქმედებითი	ხალიჩით / ხალიჩითა	ხალიჩებით / ხალიჩებითა
ვითარებითი	ხალიჩად / ხალიჩადა	ხალიჩებად / ხალიჩებადა
წოდებითი	ხალიჩავ / ხალიჩა	ხალიჩებო	ხალიჩანო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

მომცრო ხალი².
1926: გრიგოლ რობაქიძე, „გველის პერანგი“

„ ოთახი სადათაა მორთული. კედელზე ხალიჩა. იატაკზე ხალიჩა. ტახტზე ხალიჩა. ფლასები და შალები. კუთხეში — საწერი მაგიდა.
➤ სინონიმები: ხალი, საფენი, ნოხი, ორხოვა, ფარდაგი, ხალიჩა-ფუჩი, ჯეჯიმი, ზინდარი, ორხო, სნატი, ნატი, სუზანი, ქუნთა

ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 539.
ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 631