ეტიმოლოგია

რედაქტირება

წაკითხვა

რედაქტირება

მნიშვნელობა

რედაქტირება
  1. მეტ-ნაკლებად ვრცელი ფართობი, ხეებით დაფარული; მცენარეული საფარის ერთ-ერთი ძირითადი ტიპი.
    ➤ სინონიმები: შიმალი, ტევრი, ბურვილი, უსიერი, უღრანი, ურმანი, მაღნარი, მოხისი, კორომი, ჭალა, უდაბური, წვრილიანი, წვრილნარი, ლატნარი, მუხნარი, ხერტვი, ჭშინდნარი, ფიჭვნარი, ნაძვნარი, მურყნარი, თხილნარი, სოჭნარი, კოპიტნარი, არყნარი, წიფლნარი, კაკლნარი, თელიანი, დაფნარი, თუთნარი, ჩხარი, სასარე, საჯალჯე, საკაფი, ნაკრძალი, ახო, ტყენარგი, ისარა, წიწვნარი
  2. რთული ფუძის მეორე შემადგენელი ნაწილი.
    ხე-ტყე

წარმოებული ლექსიკა

რედაქტირება
➤ წარმოებული სიტყვები: ტყე-ველი, ტყეველიანი, ტყემცირე, ტყე-ტყე, ტყე-ღრე, ტყეწვრილი, ტყე-ჭალა
➤ შესიტყვებები: ტყის დედოფალი, ტყე და ველი
➤ ანდაზები: როგორიც ტყე იყო, იმისთანა ნადირი გამორბოდა

თარგმანები

რედაქტირება

წყაროები და რესურსები

რედაქტირება
  •   საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 494
  •   ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 397.
  •   სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 149.
მოძიებულია „https://ka.wiktionary.org/w/index.php?title=ტყე&oldid=114904“-დან