სასახლე
ქართული
რედაქტირებასასახლე
რედაქტირებაეტიმოლოგია
რედაქტირებასრა + სახლი. სიტყვა უნდა დაიშალოს შემდეგნაირად: სა-სა-ხლ-ე. სა იგივეა რაც სპარსული სრა(რ ამოგდებულია), რადგან ცალკეც გვხვდება სიტყვა სრა(„სრა ედგა მოფარდაგებული“ (შოთა)). თუმცა უფრო ხშირად გვხვდება სახლ სიტყვასთან: „ამ ხმაზე დიდი სრა-სახლი ლიბო ჭერითურთ იძვროდა“ (ვაჟა); რაკი რ დაიკარგა და მივიღეთ სა - სახლი. წაიშალა იმის გაგებაც რომ სა აქ ადრე სრა ყოფილა და სა აღიქვეს, როგორც თავსართი (როგორც არის სა-მელნ-ე, სა-პურ-ე ...), სა თავსართი კი ზოგჯერ ე ბოლოსართს საჭიროებს. ამიტომაც ამ სიტყვაშიც ი შეიცვალა ე ასოთი.
წაკითხვა
რედაქტირება- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [sɑsɑxlɛ]
- აუდიო მაგალითი: სასახლე ?
- დამარცვლა: სა·სახ·ლე, მრ. რ. სა·სახ·ლე·ე·ბი,
მნიშვნელობა
რედაქტირება➤ სასახლე, სასახლ-ის(ა), მრავლობითი: სასახლე-ებ-ი, სასახლე-ნ-ი |
- მეფის, სახელმწიფო მეთაურის ან სხვა წარჩინებული პირის საცხოვრებელი დიდებული შენობა.
- თამარ მეფის სასახლე
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: დარბაზი, სრა, სარაია, პალატი, კარი, დარბაზი, სეფე-დარბაზი
- საზოგადოებისთვის განკუთვნილი დიდი შენობა.
- მოსწავლე-ახალგაზრდობის სასახლე.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- სასაუბრო გადატანით: მიცვალებულის კუბო.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ მსგავსი მნიშვნელობის სიტყვები: შენობა
წარმოებული ლექსიკა
რედაქტირებათარგმანები
რედაქტირება მნიშვ. 1, 2
|
მნიშვ. 3
|
წყაროები და რესურსები
რედაქტირება- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 6, სვეტი 800-801, თბილისი, 1960 წელი.
- იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „სასახლე“
- „სასახლე“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 443
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 470
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 360.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 54.