ჭივჭავი

ქართული

ჭივჭავი

➤ ჭივჭავ-ი, ჭივჭავ-ის(ა), მრავლობითი: ჭივჭავ-ებ-ი, ჭივჭავ-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ჭივჭავი	ჭივჭავები	ჭივჭავნი
მოთხრობითი	ჭივჭავმა	ჭივჭავებმა	ჭივჭავთ / ჭივჭავთა
მიცემითი	ჭივჭავს / ჭივჭავსა	ჭივჭავებს / ჭივჭავებსა	ჭივჭავთ / ჭივჭავთა
ნათესაობითი	ჭივჭავის / ჭივჭავისა	ჭივჭავების / ჭივჭავებისა	ჭივჭავთ / ჭივჭავთა
მოქმედებითი	ჭივჭავით / ჭივჭავითა	ჭივჭავებით / ჭივჭავებითა
ვითარებითი	ჭივჭავად / ჭივჭავადა	ჭივჭავებად / ჭივჭავებადა
წოდებითი	ჭივჭავო	ჭივჭავებო	ჭივჭავნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

ფრინველი ბეღურასნაირთა რიგისა.
2010-11-20: საქართველოს რესპუბლიკა, „როცა სიკეთე არ ფასდება…“

„ერთ დღეს დათიკომ ნახა, რომ მერცხლის ბუდეში ჭივჭავი (ბეღურა) იჯდა და საწყალ მერცხალს აღარ უშვებდა თავის ბუდეში, გამოყოფდა თავს და “
ფრინველთა გვარი მთიულასებრთა ოჯახისა.
ქართული ვიკიპედია, „ჭივჭავი“

ჭივჭავს მომწვანო-მოყვითალო შეფერილობაზე მუქი ზოლები დასდევს, მამალს კი შავი „ქუდი“ ახურავს.
➤ სინონიმები: ბეღურა, მთისჭიტა, წრიალა, ჟივჟავა

საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 604

ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 534.
სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 591.

➤ ჭივჭავ-ი, ჭივჭავ-ის(ა), მრ. რ. არ აქვს

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ჭივჭავი	—	—
მოთხრობითი	ჭივჭავმა	—	—
მიცემითი	ჭივჭავს / ჭივჭავსა	—	—
ნათესაობითი	ჭივჭავის / ჭივჭავისა	—	—
მოქმედებითი	ჭივჭავით / ჭივჭავითა	—
ვითარებითი	ჭივჭავად / ჭივჭავადა	—
წოდებითი	ჭივჭავო	—	—
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

სოფელი საქართველოში, ქვემო ქართლის მხარეში თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტში.
2003: ახალი ეპოქა

„ სასმელი წყლით უზრუნველყოფენ ასევე სოფელ ჭივჭავის მცხოვრებლებს. “

➤ წარმოებული სიტყვები: ჭივჭაველი, ჭივჭავური

სოფელი საქართველოში.