ჰაშიში

ქართული

ჰაშიში

ეტიმოლოგია

არაბულიდან حشيش hašiš.

წაკითხვა

• ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [hɑʃiʃi]
• აუდიო მაგალითი: ჰაშიში ^?
• დამარცვლა: ჰა·ში·ში, მრ. რ. ჰა·ში·შე·ბი, ჰა·შიშ·ნი

უმართებულო ფორმები

• გაშიში

მნიშვნელობა

არსებითი სახელი

➤ ჰაშიშ-ი, ჰაშიშ-ის(ა), მრავლობითი: ჰაშიშ-ებ-ი, ჰაშიშ-ნ-ი    

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ჰაშიში	ჰაშიშები	ჰაშიშნი
მოთხრობითი	ჰაშიშმა	ჰაშიშებმა	ჰაშიშთ / ჰაშიშთა
მიცემითი	ჰაშიშს / ჰაშიშსა	ჰაშიშებს / ჰაშიშებსა	ჰაშიშთ / ჰაშიშთა
ნათესაობითი	ჰაშიშის / ჰაშიშისა	ჰაშიშების / ჰაშიშებისა	ჰაშიშთ / ჰაშიშთა
მოქმედებითი	ჰაშიშით / ჰაშიშითა	ჰაშიშებით / ჰაშიშებითა
ვითარებითი	ჰაშიშად / ჰაშიშადა	ჰაშიშებად / ჰაშიშებადა
წოდებითი	ჰაშიშო	ჰაშიშებო	ჰაშიშნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

1. აღმაგზნებელი ნარკოტიკული ნივთიერება, რომელსაც იღებენ ინდური კანაფისაგან.

   • რევაზ მიშველაძე, „რჩეული თხზულებანი II – ნოველები“

   იყიდოს, როგორც თამბაქო. – შენ რას ეწევი ძირითადად, ოპიუმს, ჰაშიშს, მარიხუანას? იას ისევ გაეცინა და ქარვისფერი, მაგრამ ლამაზად ჩაწიკწიკებული კბილები გამოუჩნდა.

   ➤ მსგავსი მნიშვნელობის სიტყვები: კანაფი

   ➤ უფრო ზოგადი ცნებები: ნარკოტიკი

თარგმანები

 

• ბერძნული: χασίς (el) საშ. (chasís) χασίσι (el) საშ. (chasísi)
• ბულგარული: хашиш (bg) მამრ. (hašiš)
• გერმანული: Haschisch (de) საშ. or მამრ.
• ესპანური: hachís (es) მამრ.
• თურქული: kubar (tr) მოძველებული:haşiş (tr)
• იაპონური: ハシシ (ja) (はしし, hashishi); ハシシュ (ja) (はししゅ, hashishu)
• ინგლისური: hashish (en); იშვიათად:hasheesh (en)
• იტალიური: ascisc (it) მამრ.; hascisc (it) მამრ.; hashish (it) მამრ.
• პოლონური: haszysz (pl)
• პორტუგალიური: haxixe (pt) მამრ.
• რუსული: гашиш (ru) მამრ. (gašiš)
• სომხური: հաշիշ (hy) (hašiš)
• ფრანგული: hachich (fr) მამრ. hachisch (fr) მამრ.; haschich (fr) მამრ. haschisch (fr) მამრ.
• შვედური: haschisch (sv)
• ჩინური: [[[哈希什#Chinese|[哈希什]] [[:zh:[哈希什|(zh)]] (hāxīshí)

წყაროები და რესურსები

• ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1626, თბილისი, 1964 წელი.
• „ჰაშიში“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
• ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 626

• საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 618

• ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 562.