ქანჩი

ქართული

თურქული ქანჩა «კავი», «საჭე».

➤ ქანჩ-ი, ქანჩ-ის(ა), მრავლობითი: ქანჩ-ებ-ი, ქანჩ-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ქანჩი	ქანჩები	ქანჩნი
მოთხრობითი	ქანჩმა	ქანჩებმა	ქანჩთ / ქანჩთა
მიცემითი	ქანჩს / ქანჩსა	ქანჩებს / ქანჩებსა	ქანჩთ / ქანჩთა
ნათესაობითი	ქანჩის / ქანჩისა	ქანჩების / ქანჩებისა	ქანჩთ / ქანჩთა
მოქმედებითი	ქანჩით / ქანჩითა	ქანჩებით / ქანჩებითა
ვითარებითი	ქანჩად / ქანჩადა	ქანჩებად / ქანჩებადა
წოდებითი	ქანჩო	ქანჩებო	ქანჩნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

➤ წარმოებული სიტყვები: ქანჩსაჭრელი, ქანჩყურა

საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 523

სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 212.