ტრუბადური

ქართული

ტრუბადური

ვილჰელმ IX ცნობილი როგორც პირველი ტრუბადორი

ეტიმოლოგია

ფრანგულიდან troubadour

წაკითხვა

• ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [tʼrubɑduri]
• აუდიო მაგალითი: ტრუბადური ^?
• დამარცვლა: ტრუ·ბა·დუ·რი, მრ. რ. ტრუ·ბა·დუ·რე·ბი, ტრუ·ბა·დურ·ნი

მნიშვნელობა

არსებითი სახელი

➤ ტრუბადურ-ი, ტრუბადურ-ის(ა), მრავლობითი: ტრუბადურ-ებ-ი, ტრუბადურ-ნ-ი    

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ტრუბადური	ტრუბადურები	ტრუბადურნი
მოთხრობითი	ტრუბადურმა	ტრუბადურებმა	ტრუბადურთ / ტრუბადურთა
მიცემითი	ტრუბადურს / ტრუბადურსა	ტრუბადურებს / ტრუბადურებსა	ტრუბადურთ / ტრუბადურთა
ნათესაობითი	ტრუბადურის / ტრუბადურისა	ტრუბადურების / ტრუბადურებისა	ტრუბადურთ / ტრუბადურთა
მოქმედებითი	ტრუბადურით / ტრუბადურითა	ტრუბადურებით / ტრუბადურებითა
ვითარებითი	ტრუბადურად / ტრუბადურადა	ტრუბადურებად / ტრუბადურებადა
წოდებითი	ტრუბადურო	ტრუბადურებო	ტრუბადურნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

1. მოხეტიალე პოეტი-მოღერალი XI-XIII ს.-ის პროვანსში, სამხრეთ საფრანგეთში.

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

2. იტყვიან ადამიანზე, რომელიც აქებს, ადიდებს რასმე.

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

   ➤ სინონიმები: აშუღი, მენესტრელი, მესტვირე

თარგმანები

 

• ბულგარული: трубадур (bg) (trubadur)
• გერმანული: Troubadour (de) მამრ.
• იაპონური: トルバドゥー (ja) (torubadū) 
• ინგლისური: troubadour (en)
• იტალიური: trovatore (it) მამრ.
• პოლონური: trubadur  (pl)
• რუსული: трубадур (ru) (trubadur)
• უკრაინული: трубадур (uk) (trubadur)
• ფრანგული: troubadour (fr) მამრ.
• შვედური: trubadur (sv) საერთ. skald (sv) საერთ.

წყაროები და რესურსები

• ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 6, სვეტი 1350, თბილისი, 1960 წელი.
• „ტრუბადური“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
• ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 467

• ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 508.