ქართული რედაქტირება

მოხეტიალე რედაქტირება

ეტიმოლოგია რედაქტირება

მო- ხეტიალ-ი -ე.

წაკითხვა რედაქტირება

მნიშვნელობა რედაქტირება

არსებითი სახელი რედაქტირება
  1. ვინც, რაც ხეტიალობს, დახეტიალებს.
    ➤ სინონიმები: მოყიალე, მაწანწალა, დაღლარა, მსხემი, ყარიბი, ცუდმავალი, ტარიღანა

წარმოებული ლექსიკა რედაქტირება

თარგმანები რედაქტირება

წყაროები და რესურსები რედაქტირება

  •   საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 409
  •   ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 293.