აშუღი

ქართული

არაბული. აშიკ — მიჯნური, მოტრფიალე. შდრ. არშიყი.

➤ აშუღ-ი, აშუღ-ის(ა), მრავლობითი: აშუღ-ებ-ი, აშუღ-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	აშუღი	აშუღები	აშუღნი
მოთხრობითი	აშუღმა	აშუღებმა	აშუღთ / აშუღთა
მიცემითი	აშუღს / აშუღსა	აშუღებს / აშუღებსა	აშუღთ / აშუღთა
ნათესაობითი	აშუღის / აშუღისა	აშუღების / აშუღებისა	აშუღთ / აშუღთა
მოქმედებითი	აშუღით / აშუღითა	აშუღებით / აშუღებითა
ვითარებითი	აშუღად / აშუღადა	აშუღებად / აშუღებადა
წოდებითი	აშუღო	აშუღებო	აშუღნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

ძველი: მგოსანი, რომელიც საკრავზე ამღერებს თავის ლექსებს. (უპირატესად მუსლიმანურ ქვეყნებში).
ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
➤ სინონიმები: ტრუბადური, მენესტრელი

➤ წარმოებული სიტყვები: აშუღური, აშუღობა