ონომასტიკა

ქართული

ონომასტიკა

ეტიმოლოგია

ბერძნულიდან ὀνομαστικός — "სახელწოდებასთან დაკავშირებული".

წაკითხვა

• ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [ɔnɔmɑstʼikʼɑ]
• აუდიო მაგალითი: ონომასტიკა ^?
• დამარცვლა: ო·ნო·მას·ტი·კა, მრ. რ. არ აქვს

მნიშვნელობა

არსებითი სახელი

➤ ონომასტიკა, ონომასტიკ-ის(ა), მრ. რ. არ აქვს    

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ონომასტიკა	—	—
მოთხრობითი	ონომასტიკამ / ონომასტიკამა	—	—
მიცემითი	ონომასტიკას / ონომასტიკასა	—	—
ნათესაობითი	ონომასტიკის / ონომასტიკისა	—	—
მოქმედებითი	ონომასტიკით / ონომასტიკითა	—
ვითარებითი	ონომასტიკად / ონომასტიკადა	—
წოდებითი	ონომასტიკავ / ონომასტიკა	—	—
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

1. ენათმეცნიერების ნაწილი, რომელიც საკუთარი სახელების წარმოშობას, ისტორიასა და გამოყენებას შეისწავლის.

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

2. ამა თუ იმ ენაში არსებული საკუთარი სახელების ერთობლიობა.

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

   ➤ სინონიმები: ონომასიოლოგია, ონომატოლოგია

წარმოებული ლექსიკა

➤ წარმოებული სიტყვები: ონომასტიკონი

თარგმანები

 

• გერმანული: Onomastik (de) მდედრ. Namenforschung (de) მდედრ.
• ესპანური: onomástica (es) მდედრ.
• ინგლისური: onomastics (en) onomatology (en)
• იტალიური: onomastica  (it) მდედრ.
• პოლონური: onomastyka  (pl) მდედრ.
• პორტუგალიური: onomástica (pt) მდედრ.
• რუსული: ономастика (ru) მდედრ. (onomastika)
• უკრაინული: ономастика (uk) მდედრ. (onomastyka)
• ფრანგული: onomastique  (fr) მდედრ.
• შვედური: onomastik (sv)

წყაროები და რესურსები

• იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ონომასტიკა“
• ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 406

• ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 351.

• უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989