ბეჭედი
ქართული
რედაქტირებაბეჭედი
რედაქტირებაეტიმოლოგია
რედაქტირებაწაკითხვა
რედაქტირება- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [bɛt͡ʃʼɛdi]
- აუდიო მაგალითი: ბეჭედი ?
- დამარცვლა: ბე·ჭე·დი, მრ. რ. ბეჭ·დე·ბი, ბე·ჭედ·ნი
მნიშვნელობა
რედაქტირება➤ ბეჭედ-ი, ბეჭდ-ის(ა), მრავლობითი: ბეჭდ-ებ-ი, ბეჭედ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- სამკაული თითზე ჩამოსაცმელი ძვირფასი ლითონის ან სხვა მასალის რგოლი (ხშირად, თვლებით მოოჭვილი).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ძველი: ისეთი თვლიანი ბეჭედი, რომელზეც ამოჭრილი იყო რაიმე წარწერა ან გამოსახულება წერილობით საბუთებზე აღსაბეჭდავად.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- სპეციალურად დამზადებული პატარა ხელსაწყო, რომელზეც პირუკუღმა ამობურცულია რაიმე წარწერა ან ნიშანი და რომლითაც ხდება ოფიციალური საბუთების დამოწმება.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ამ ხელსაწყოზე ან ბეჭედზე (მნიშვ. 2) მოთავსებული წარწერის ან ნიშნის ანაბეჭდი რამეზე.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- გადატანით: კვალი, ნიშანი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- მუქი წერტილი კვერცხის გულზე.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
რედაქტირება- ➤ შესიტყვებები: ალმასის ბეჭედი, ნიშნობის ბეჭედი, ბეჭედს შეუცვლის , ბეჭედი შეეცვლება , ბეჭედს დაადებს, ბეჭდის გატეხა , ბეჭდის დაკვრა, ბეჭედი აზის, მისი სიტყვა ბეჭედია!
თარგმანები
რედაქტირება
|
წყაროები და რესურსები
რედაქტირება- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 1, გვერდი 1006-1007, თბილისი, 2008 წელი.
- იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ბეჭედი“
- „ბეჭედი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 91
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 184
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 67-68
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 102.