აბლაუტი

ქართული

აბლაუტი

ეტიმოლოგია

გერმანულიდან.

წაკითხვა

• ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [ɑblɑutʼi]
• აუდიო მაგალითი: აბლაუტი ^?
• დამარცვლა: აბ·ლაუ·ტი, მრ. რ. აბ·ლა·უ·ტე·ბი, აბ·ლა·უტ·ნი
• პარონიმები: აბლატი

მნიშვნელობა

არსებითი სახელი

➤ აბლაუტ-ი, აბლაუტ-ის(ა), მრავლობითი: აბლაუტ-ებ-ი, აბლაუტ-ნ-ი    

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	აბლაუტი	აბლაუტები	აბლაუტნი
მოთხრობითი	აბლაუტმა	აბლაუტებმა	აბლაუტთ / აბლაუტთა
მიცემითი	აბლაუტს / აბლაუტსა	აბლაუტებს / აბლაუტებსა	აბლაუტთ / აბლაუტთა
ნათესაობითი	აბლაუტის / აბლაუტისა	აბლაუტების / აბლაუტებისა	აბლაუტთ / აბლაუტთა
მოქმედებითი	აბლაუტით / აბლაუტითა	აბლაუტებით / აბლაუტებითა
ვითარებითი	აბლაუტად / აბლაუტადა	აბლაუტებად / აბლაუტებადა
წოდებითი	აბლაუტო	აბლაუტებო	აბლაუტნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

1. ლნგვისტიკა: ხმოვანთმონაცვლეობა სიტყვის ფუძეში.

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

თარგმანები

 

• გერმანული: Ablaut (de) მამრ.
• ესპანური: metafonía (es)
• ინგლისური: ablaut (en)
• პოლონური: przegłos (pl) მამრ.
• რუსული: аблаут (ru) მამრ. (ablaut)
• ფრანგული: apophonie (fr) მდედრ.
• შვედური: avljud (sv)

წყაროები და რესურსები

• ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 1, გვერდი 154, თბილისი, 2008 წელი.
• იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „აბლაუტი“
• „აბლაუტი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
• ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 24

• ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 13.