ჭაბუკი
ქართული
რედაქტირებაჭაბუკი
რედაქტირება
ეტიმოლოგია
რედაქტირებაწაკითხვა
რედაქტირება- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [t͡ʃʼɑbukʼi]
- აუდიო მაგალითი: ჭაბუკი ?
- დამარცვლა: ჭა·ბუ·კი, მრ. რ. ჭა·ბუ·კე·ბი, ჭა·ბუკ·ნი
მნიშვნელობა
რედაქტირება| ➤ ჭაბუკ-ი, ჭაბუკ-ის(ა), მრავლობითი: ჭაბუკ-ებ-ი, ჭაბუკ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ახალგაზრდა, ყმაწვილი.
- 1974: ჭაბუა ამირეჯიბი, „დათა თუთაშხია“
- „ ეს ჭაბუკი მეწისქვილის შვილი გახლდათ, ასე, ოცი წლისა იქნებოდა.“
- ➤ სინონიმები: ახალგაზრდა, ჯეელი, ჯეილი, მოყმე, ვაჟი, ვაჟა, ვაჟკაცი, კაი ყმა
- ჯერ დაუვაჟკაცებელი, ყმაწვილი.
- 1894-1908: აკაკი წერეთელი, „ჩემი თავგადასავალი“
- „...თანდათან იზრდება, ფეხს იკიდებს, სანამ წკრიალით არ ჩამოცუნცულდება რომელსამე ხევში, სადაც, როგორც აღვირუსხმელი, სისხლჭარბი, თავმომწონე და შეუპოვარი, სანავარდოდ გამოსული ჭაბუკი , აღარავის ეკრძალვის, აღარაფერს ერიდება: მირბის და მიხტის ღრიალ-გრიალით!“
- ძველი: რაინდი, მოყმე.
- 1150-1200: მოსე ხონელი, ამირანდარეჯანიანი
- „ არაბთა მეფისა ბუმბერაზი იყო ლომი ჭაბუკი და იქი არა იყო კაცი მეომარი მისა. “
- რთული ფუძის მეორე შემადგენელი ნაწილი.
- მზეჭაბუკი
- „... რომ ლაპარაკი იყო დონ გრეგორიოზე, რომელსაც ვერც ერთი პირმშვენიერი მზეჭაბუკი ვერ შეედრება და იგი უაღრესი ხოტბის ღირსია.“
წარმოებული ლექსიკა
რედაქტირებათარგმანები
რედაქტირებაწყაროები და რესურსები
რედაქტირება
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1219, თბილისი, 1964 წელი.- „ჭაბუკი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 611
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 603
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 531.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 591.