კვერნა
ქართული
რედაქტირებაკვერნა¹
რედაქტირება
ეტიმოლოგია
რედაქტირებაწაკითხვა
რედაქტირება- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [kʼvɛrnɑ]
- აუდიო მაგალითი: კვერნა ?
- დამარცვლა: კვერ·ნა, მრ. რ. კვერ·ნე·ბი, კვერ·ნა·ნი
მნიშვნელობა
რედაქტირება| ➤ კვერნა, კვერნ-ის(ა), მრავლობითი: კვერნ-ებ-ი, კვერნა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ზოოლოგია: მტაცებელი ძუძუმწოვარი ცხოველი; ბინადრობს მეტწილად ხეებზე (იკვებება ციყვებით, ფრინველებით, ხილით და სხვ.); მუქი წაბლისფერი ძვირფასი ბეწვი აქვს.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
რედაქტირებათარგმანები
რედაქტირებაწყაროები და რესურსები
რედაქტირება
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1173, თბილისი, 1955 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „კვერნა“- „კვერნა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 317
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 345
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 370.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991.
კვერნა²
რედაქტირებაეტიმოლოგია
რედაქტირებაწაკითხვა
რედაქტირება- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [kʼvɛrnɑ]
- აუდიო მაგალითი: კვერნა ?
- დამარცვლა: კვერ·ნა, მრ. რ. კვერ·ნე·ბი, კვერ·ნა·ნი
მნიშვნელობა
რედაქტირება| ➤ კვერნა, კვერნ-ის(ა), მრავლობითი: კვერნ-ებ-ი, კვერნა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ურმის ნაწილია: ერთი ოთხ რიკთაგანი, რომელიც ხელნის ქვედა (ორი – ერთსა და ორიც მეორე) მხარეს არის ჩარჭობილი ღერძის მოსადებად.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: ზარდაო
წარმოებული ლექსიკა
რედაქტირებათარგმანები
რედაქტირება|
|
წყაროები და რესურსები
რედაქტირება- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1173, თბილისი, 1955 წელი.
- „კვერნა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 317
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 345
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 218.
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 226
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 370.