ეტიმოლოგია

რედაქტირება

წაკითხვა

რედაქტირება

მნიშვნელობა

რედაქტირება
  1. ის, რაც აერთებს, აახლოვებს, ერთი-მეორეზე დამოკიდებულს ხდის; ის, რაც გარკვეულ მიმართებას ქმნის ორ (ან მეტ) რასმე ან ვისმე შორის, — დამოკიდებულება, ურთიერთ-დამოკიდებულება, მიმართება.
    ➤ სინონიმები: შეკავშირება, დაკავშირება, შეძერწვა
  2. ახლო, მჭიდრო ურთიერთობა, დაახლოება, სიახლოვე, ერთიანობა.
    ➤ სინონიმები: გაერთიანება
  3. საერთო მიზნების, ინტერესების, საქმიანობის... საფუძველზე წარმოშობილი გაერთიანება, ორგანიზაცია.
  4. ორ (ან მეტ) სახელმწიფოს შორის დადებული შეთანხმება, რომელიც ვარაუდობს ამ სახელმწიფოთა საერთო მოქმედებას შეთანხმებით განსაზღვრულ შემთხვევებში.
  5. იგივეა, რაც პროფესიული კავშირი.
  6. მანძილზე ურთიერთობის დამყარების, რისამე შეტყობინებისა და გაგების საშუალება; სხვადასხვა ადგილას მყოფთა შორის, დიდი მანძილით დაშორებულ პირთა შორის ურთიერთობის დამყარება, რისამე შეტყობინება ან გაგება.
  7. გრამატიკა: დამხმარე უფორმო სიტყვა, რომელიც ამყარებს აზრითს ურთიერთობას წინადადების ორ წევრს ან ორ წინადადებას შორის.
  8. სასაუბრო: სქესობრივი ურთიერთობა.
    ➤ სინონიმები: შეყრა, შერთვა, შეჯვარება, შეუღლება, შერწყმა
  9. ძველი: ლითონების დასაკავშირებელი (სულხან-საბა ორბელიანი).
    ➤ სინონიმები: შეერთება, ნაერთი, შენაერთი

წარმოებული ლექსიკა

რედაქტირება
➤ წარმოებული სიტყვები: კავშირიანობა , კავშირობა , კავშირსაზომი , კავშირურთიერთობა

თარგმანები

რედაქტირება

წყაროები და რესურსები

რედაქტირება
  •   საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 338
  •   ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 212.
  •   ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 212

ეტიმოლოგია

რედაქტირება

წაკითხვა

რედაქტირება

მნიშვნელობა

რედაქტირება
  1. სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში, კახეთის მხარის ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტში.

წარმოებული ლექსიკა

რედაქტირება

თარგმანები

რედაქტირება

წყაროები და რესურსები

რედაქტირება