წერა
ქართული რედაქტირება
წერა რედაქტირება
ეტიმოლოგია რედაქტირება
სიტყვა თავდაპირველად ჭრას, კვეთას ნიშნავდა. აქედანაა წერაქვი, ე. ი. საჭრელი, საკვეთი. წერა ხვნის მნიშვნელობით მთელ საქართველოში და სიტყვა „წერეული“ (ნიშნავს ყანის ნაკრეფს), „საწერელი“ (ანუ მჭრელი; არის თითის ერთგვარი ავადმყოფობა) ადასტურებს სიტყვის წერა ამ ეტიმოლოგიას.
წაკითხვა რედაქტირება
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [t͡sʼɛrɑ]
- აუდიო მაგალითი: წერა ?
- დამარცვლა: წე·რა, მრ. რ. არ აქვს
- პარონიმები: ცერა
მნიშვნელობა რედაქტირება
არსებითი სახელი რედაქტირება
| ➤ წერა, წერ-ის(ა), მრ. რ. არ აქვს | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- სახელზმნა: ა) მოქმედებითი არსებითი სახელი ზმნისა წერს; ასოების გამოყვანა ქაღალდზე ან სხვა საწერ მასალაზე
ბ)თხზვა, შემოქმედება
გ)იგივეა, რაც ხატვა
დ)აზრის წერილობით გამოთქმა- „ ხარის ბეჭის ძვალზე ასწავლა ნახშირით წერა ვაჟს.“
- ცრუმორწმუნეობა: ადამიანის ბედ-იღბალი, ხვედრი.
- „ჩემი ბედი და წერა ეს იყო და, რა გინდა რას ბევრს ვცდილვიყავ, ვერ მოვრჩებოდი და შენც დაისწავლე, რომე, რაც შენთვის გაგებულა, ვერ მოურჩები. “
- ➤ სინონიმები: ბედი
- რთული ფუძის მეორე შემადგენელი ნაწილი.
- ფერწერა
- რეზო ჭეიშვილი, „ცისფერი მთები“
- „ – მარკშეიდერია, – გაიყვანეთ დაშავებული და გაიტანეთ ფერწერა. დატოვეთ ეპიცენტრი!“
- კუთხური, მთიულური, ფშაური: 6-8 ძნა ერთმანეთზე მიყუდებული.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა რედაქტირება
- ➤ წარმოებული სიტყვები: ჯვრისწერა, წერა-კითხვა, წერითი, წერილობით, წერილობითი, წერილი, წერაკითხვიანი, მისი წერაა, წერა აიტანს, წერა გადაიტანს, წერა აიგდებს, წერას მოხდის, წერა გახდება, წერბედობა, წერამწერელი, წერა-ბედი
- ➤ შესიტყვებები: პირჯვრის წერა
შეადარეთ: მნიშ.1. ბეჭდვა; მნიშ.2. ანაწერი(3) მნიშ.3. წერილა, წერი (1).
თარგმანები რედაქტირება
წყაროები და რესურსები რედაქტირება
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1057-1058, თბილისი, 1964 წელი.- „წერა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 604
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 521.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 371.