პლაგიატორი

ქართული

პლაგიატორი

წაკითხვა

• ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [pʼlɑɡiɑtʼɔri]
• აუდიო მაგალითი: პლაგიატორი ^?
• დამარცვლა: პლა·გი·ა·ტო·რი, მრ. რ. პლა·გი·ა·ტო·რე·ბი, პლა·გი·ა·ტორ·ნი

მნიშვნელობა

არსებითი სახელი

➤ პლაგიატორ-ი, პლაგიატორ-ის(ა), მრავლობითი: პლაგიატორ-ებ-ი, პლაგიატორ-ნ-ი    

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	პლაგიატორი	პლაგიატორები	პლაგიატორნი
მოთხრობითი	პლაგიატორმა	პლაგიატორებმა	პლაგიატორთ / პლაგიატორთა
მიცემითი	პლაგიატორს / პლაგიატორსა	პლაგიატორებს / პლაგიატორებსა	პლაგიატორთ / პლაგიატორთა
ნათესაობითი	პლაგიატორის / პლაგიატორისა	პლაგიატორების / პლაგიატორებისა	პლაგიატორთ / პლაგიატორთა
მოქმედებითი	პლაგიატორით / პლაგიატორითა	პლაგიატორებით / პლაგიატორებითა
ვითარებითი	პლაგიატორად / პლაგიატორადა	პლაგიატორებად / პლაგიატორებადა
წოდებითი	პლაგიატორო	პლაგიატორებო	პლაგიატორნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

1. წიგნური: პლაგიატის ჩამდენი, — სხვისი ნაწარმოების მიმთვისებელი.

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

თარგმანები

 

• გერმანული: Plagiator (de) მამრ. Plagiatorin (de) მდედრ.
• ინგლისური: plagiarist (en)
• პორტუგალიური: plagiador (pt)
• შვედური: plagiator  (sv) საერთ.

წყაროები და რესურსები

• ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 6, სვეტი 236, თბილისი, 1960 წელი.
• „პლაგიატორი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
• ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 417

• საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 439

• ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 388.