მანეული

ქართული

➤ მანეულ-ი, მანეულ-ის(ა), მრავლობითი: მანეულ-ებ-ი, მანეულ-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	მანეული	მანეულები	მანეულნი
მოთხრობითი	მანეულმა	მანეულებმა	მანეულთ / მანეულთა
მიცემითი	მანეულს / მანეულსა	მანეულებს / მანეულებსა	მანეულთ / მანეულთა
ნათესაობითი	მანეულის / მანეულისა	მანეულების / მანეულებისა	მანეულთ / მანეულთა
მოქმედებითი	მანეულით / მანეულითა	მანეულებით / მანეულებითა
ვითარებითი	მანეულად / მანეულადა	მანეულებად / მანეულებადა
წოდებითი	მანეულო	მანეულებო	მანეულნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

ტირიფების გვარის დაბალი ტანის ხე ან ბუჩქი; აქვს მოყვითალო ტოტები და ვიწრო ლანცეტა ფოთლები; რგავენ წყლის ნაპირებზე მათ გასამაგრებლად; ტოტებს ხმარობენ გოდრებისა და კალათების დასაწნავად. აგრეთვე ვენახის სარზე ასაკრავად. ხმარობენ ვაზის შეყელვისას. დასავლეთ საქართველოში კაპიჭს უწოდებენ.
ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
➤ სინონიმები: ტირიფი

ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 239.
ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 269