ფაფახი

ქართული

➤ ფაფახ-ი, ფაფახ-ის(ა), მრავლობითი: ფაფახ-ებ-ი, ფაფახ-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ფაფახი	ფაფახები	ფაფახნი
მოთხრობითი	ფაფახმა	ფაფახებმა	ფაფახთ / ფაფახთა
მიცემითი	ფაფახს / ფაფახსა	ფაფახებს / ფაფახებსა	ფაფახთ / ფაფახთა
ნათესაობითი	ფაფახის / ფაფახისა	ფაფახების / ფაფახებისა	ფაფახთ / ფაფახთა
მოქმედებითი	ფაფახით / ფაფახითა	ფაფახებით / ფაფახებითა
ვითარებითი	ფაფახად / ფაფახადა	ფაფახებად / ფაფახებადა
წოდებითი	ფაფახო	ფაფახებო	ფაფახნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

ბეწვიანი ტყავის (უპირატესად კრავლის) მაღალი ქუდი, რომელსაც ცა შეიძლება ამოღებული და ქსოვილის (მაუდის) ნაჭერგამოკრული ჰქონდეს (ვაჟა-ფშაველა).
ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
➤ სინონიმები: ბუხრის ქუდი, ბოხოხი, გალიბანდი, გარიბანდი, საჩეხი, კალმუხის ქუდი

ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 7, სვეტი 43, თბილისი, 1962 წელი.
„ფაფახი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 420.
ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 467