თანდებულიანი

ქართული

თანდებულიანი

ეტიმოლოგია

თანდებულ _-ი + -იანი

წაკითხვა

• ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [tʰɑndɛbuliɑni]
• აუდიო მაგალითი: თანდებულიანი ^?
• დამარცვლა: თან·დე·ბუ·ლი·ა·ნი

მნიშვნელობა

ზედსართავი სახელი

➤ თანდებულიან-ი, თანდებულიან-ის(ა), მრავლობითი: თანდებულიან-ებ-ი, თანდებულიან-ნ-ი    

ატრიბუტული მსაზღვრელი პრეპოზიციური წყობით

ზედსართავი სახელი დამოუკიდებლად

ბრუნვა მხოლობითი მრავლობითი სახელობითი თანდებულიანი ... თანდებულიანი ... თანდებულიანნი ... მოთხრობითი თანდებულიანმა ... თანდებულიანმა ... თანდებულიან(თა) ... მიცემითი თანდებულიან ... თანდებულიან ... თანდებულიან(თა) ... ნათესაობითი თანდებულიანი ... თანდებულიანი ... თანდებულიან(თა) ... მოქმედებითი თანდებულიანი ... თანდებულიანი ... ვითარებითი თანდებულიან ... თანდებულიან ... წოდებითი თანდებულიანო ... თანდებულიანო ... თანდებულიანნო ... ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

ბრუნვა მხოლობითი მრავლობითი სახელობითი თანდებულიანი თანდებულიანები თანდებულიანნი მოთხრობითი თანდებულიანმა თანდებულიანებმა თანდებულიანთ / თანდებულიანთა მიცემითი თანდებულიანს / თანდებულიანსა თანდებულიანებს / თანდებულიანებსა თანდებულიანთ / თანდებულიანთა ნათესაობითი თანდებულიანის / თანდებულიანისა თანდებულიანების / თანდებულიანებისა თანდებულიანთ / თანდებულიანთა მოქმედებითი თანდებულიანით / თანდებულიანისა თანდებულიანებით / თანდებულიანებითა ვითარებითი თანდებულიანად / თანდებულიანადა თანდებულიანებად / თანდებულიანებადა წოდებითი თანდებულიანო თანდებულიანებო თანდებულიანნო ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

1. გრამატიკა:თანდებულის მქონე.

   თანდებულიანი სახელი. თანდებულიანი ბრუნვა

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

თარგმანები

 

• ინგლისური: prepositional (en)

წყაროები და რესურსები

• ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 331, თბილისი, 1955 წელი.
• „თანდებულიანი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
• ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 287