ქართული რედაქტირება

აჩაჩა რედაქტირება

ეტიმოლოგია რედაქტირება

წაკითხვა რედაქტირება

მნიშვნელობა რედაქტირება

არსებითი სახელი რედაქტირება
  1. ძველებური ქართული სახვნელი იარაღი (კავი), მსუბუქ სახვნელთა შორის შედარებით რთული კონსტრუქციისა, ჩუთზე ცოტა მოზრდილი და მძიმე, რომელსაც ჩუთისგან გასხვავებით ჰქონდა საკვეთელიც. გავრცელებული იყო მთელ საქართველოში, განსაკუთრებით ფშავსა და ქართლ-კახეთში.
  2. კუთხური: იგივეა, რაც აჩეჩა (მნიშვ. 1), — ჩოჩიალა ურემი.
    ➤ სინონიმები: გუთანი

წარმოებული ლექსიკა რედაქტირება

თარგმანები რედაქტირება

წყაროები და რესურსები რედაქტირება

  •   ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 37.
  •   ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 48