თორნე

ქართული

თორნე

წაკითხვა

• ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [tʰɔrnɛ]
• აუდიო მაგალითი: თორნე ^?
• დამარცვლა: თორ·ნე, მრ. რ. თორ·ნე·ე·ბი, თორ·ნე·ნი

მნიშვნელობა

არსებითი სახელი

➤ თორნე, თორნ-ის(ა), მრავლობითი: თორნე-ებ-ი, თორნე-ნ-ი    

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	თორნე	თორნეები	თორნენი
მოთხრობითი	თორნემ / თორნემა	თორნეებმა	თორნეთ / თორნეთა
მიცემითი	თორნეს / თორნესა	თორნეებს / თორნეებსა	თორნეთ / თორნეთა
ნათესაობითი	თორნის / თორნისა	თორნეების / თორნეებისა	თორნეთ / თორნეთა
მოქმედებითი	თორნით / თორნითა	თორნეებით / თორნეებითა
ვითარებითი	თორნედ / თორნედა	თორნეებად / თორნეებადა
წოდებითი	თორნევ / თორნე	თორნეებო	თორნენო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

1. იგივეა, რაც თონე.

   დააკარ პური, ვიდრე თორნე ცხელიაო (ვაჟა-ფშაველა).

   • ილია ჭავჭავაძე

   „ჩვენი თორნე კი მარტო ჩვენისთანა კუტ-პურს აცხობს.“

   ➤ სინონიმები: თონე

წარმოებული ლექსიკა

➤ წარმოებული სიტყვები: თორნეული, სათორნე, მეთორნე

 

წყაროები და რესურსები

• ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 473, თბილისი, 1955 წელი.
• „თორნე“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
• ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 292

• საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 317

• ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 204.
• ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე , თბილისი „მერიდიანი“, 2022

• სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 310.