ქართული რედაქტირება

თითისტარი რედაქტირება

ეტიმოლოგია რედაქტირება

წაკითხვა რედაქტირება

მნიშვნელობა რედაქტირება

არსებითი სახელი რედაქტირება
  1. თავსა და ბოლოში წვრილი (ქვედა ნაწილში გამსხვილებული) ჩხირი (ბოლოზე კვირისტავ-წამოცმული), რომლითაც ძაფს ართავენ.
    ➤ სინონიმები: ტიბჟირი, ჯარატარი

წარმოებული ლექსიკა რედაქტირება

➤ წარმოებული სიტყვები: თითისტარიანი

თარგმანები რედაქტირება

წყაროები და რესურსები რედაქტირება

  •   ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 202.
  •   ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 187