მეფუნდრუკე

ქართული

მეფუნდრუკე

ეტიმოლოგია

სიტყვას „ფუნდრუკი“ დამატებული აქვს მე– და –ე სართები.

წაკითხვა

• ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [mɛpʰundrukʼɛ]
• აუდიო მაგალითი: მეფუნდრუკე ^?
• დამარცვლა: მე·ფუნ·დრუ·კე, მრ. რ. მე·ფუნ·დრუ·კე·ე·ბი, მე·ფუნ·დრუ·კე·ნი

მნიშვნელობა

არსებითი სახელი

➤ მეფუნდრუკე, მეფუნდრუკ-ის(ა), მრავლობითი: მეფუნდრუკე-ებ-ი, მეფუნდრუკე-ნ-ი    

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	მეფუნდრუკე	მეფუნდრუკეები	მეფუნდრუკენი
მოთხრობითი	მეფუნდრუკემ / მეფუნდრუკემა	მეფუნდრუკეებმა	მეფუნდრუკეთ / მეფუნდრუკეთა
მიცემითი	მეფუნდრუკეს / მეფუნდრუკესა	მეფუნდრუკეებს / მეფუნდრუკეებსა	მეფუნდრუკეთ / მეფუნდრუკეთა
ნათესაობითი	მეფუნდრუკის / მეფუნდრუკისა	მეფუნდრუკეების / მეფუნდრუკეებისა	მეფუნდრუკეთ / მეფუნდრუკეთა
მოქმედებითი	მეფუნდრუკით / მეფუნდრუკითა	მეფუნდრუკეებით / მეფუნდრუკეებითა
ვითარებითი	მეფუნდრუკედ / მეფუნდრუკედა	მეფუნდრუკეებად / მეფუნდრუკეებადა
წოდებითი	მეფუნდრუკევ / მეფუნდრუკე	მეფუნდრუკეებო	მეფუნდრუკენო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

1. მოძველებული: მოცეკვავე ვაჟის ძველი სახელწოდება; „ფუნდრუკის მქმნელი“ (საბა).

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

 

წყაროები და რესურსები

• ლექსიკონი ქართული
• სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 467.