beacon
beacon
- მნიშვნელობა
- (არსებითი სახელი) შუქურა
◆ a beacon of hope - (არსებითი სახელი) შუქნიშანი
- (არსებითი სახელი) ციმციმა
- (ზმნა) ნიშნის მიცემა შუქის საშუალებით
◆ a ship assigned to beacon the shoals.
◆ A steady light beaconed from the shore.
დამარცვლა:
- bee-kuhn
- beam • buoy • pharos • signal fire • balefire
- beacon fire • beacon hill • beacon light • beacon school • beacon status • radio beacon • beaconage • beaconless • unbeaconed