ქართული


აბობოქრდებ–ა (გრდუვ.)

მნიშვნელობა
  1. (ზმნა) ბობოქრობას დაიწყებს, ძლიერ აღელდება. ◆ ზღვა აბობოქრდა.
წარმოთქმა:
ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [ɑbɔbɔkʰrdɛbɑ]
დამარცვლა:
·ბო·ბოქ·რდე·ბა



წყაროები და რესურსები