აბია
აბი–ა გრდუვ.
- მნიშვნელობა
- (ზმნა) დაბმულია, მიბმულია რამეზე. ◆ ძროხა ეზოში აბია
- (ზმნა) შებმულია რამეში ◆ ურემში ხარები აბია
- (ზმნა) შებმული, ჩამობმული აქვს – ჰკუდია ◆ ძროხას ეჟვანი აბია
- (ზმნა) მობმული აქვს. (ნაყოფი; ნობიექტის მრ.–ში ენაცვლება ა ს ხ ი ა.) ◆ ხეს ერთი ვაშლიღა აბია
- (ზმნა) გადატ. აქვს (ხელი, ფეხი, თავი...) ◆ ტყუილს მოკლე ფეხები აბია
დამარცვლა:
- ა·ბი·ა
ანტონიმები:
- [1] აშვებულია, გაშვებულია
წყაროები და რესურსები
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 1, გვერდი 152, თბილისი, 2008 წელი.- „აბია“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 24
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 126