ქართველი

ქართული

➤ ქართველ-ი, ქართველ-ის(ა), მრავლობითი: ქართველ-ებ-ი, ქართველ-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ქართველი	ქართველები	ქართველნი
მოთხრობითი	ქართველმა	ქართველებმა	ქართველთ / ქართველთა
მიცემითი	ქართველს / ქართველსა	ქართველებს / ქართველებსა	ქართველთ / ქართველთა
ნათესაობითი	ქართველის / ქართველისა	ქართველების / ქართველებისა	ქართველთ / ქართველთა
მოქმედებითი	ქართველით / ქართველითა	ქართველებით / ქართველებითა
ვითარებითი	ქართველად / ქართველადა	ქართველებად / ქართველებადა
წოდებითი	ქართველო	ქართველებო	ქართველნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

ქართველთა ეთნოსის წარმომადგენელი, საქართველოს ძირითადი მოსახლეობა.
ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
➤ სინონიმები: ივერიელი

საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 523

ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 431.
სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993.