კოპი
ქართული რედაქტირება
კოპი¹ რედაქტირება
ეტიმოლოგია რედაქტირება
წაკითხვა რედაქტირება
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [kʼɔpʼi]
- აუდიო მაგალითი: კოპი ?
- დამარცვლა: კო·პი, მრ. რ. კო·პე·ბი, კოპ·ნი
- პარონიმები: კოპე
მნიშვნელობა რედაქტირება
არსებითი სახელი რედაქტირება
| ➤ კოპ-ი, კოპ-ის(ა), მრავლობითი: კოპ-ებ-ი, კოპ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ძლიერი დარტყმისგან ამობურცული ადგილი (ადამიანის თავზე, შუბლზე).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: კოჟიჟი
წარმოებული ლექსიკა რედაქტირება
- ➤ შესიტყვებები: კოპებს შეიკრავს
თარგმანები რედაქტირება
|
|
წყაროები და რესურსები რედაქტირება
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1335-1336, თბილისი, 1955 წელი.- „კოპი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 322
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 223.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 384.
კოპი² რედაქტირება
ეტიმოლოგია რედაქტირება
წაკითხვა რედაქტირება
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [kʼɔpʼi]
- აუდიო მაგალითი: კოპი ?
- დამარცვლა: კო·პი, მრ. რ. კო·პე·ბი, კოპ·ნი
მნიშვნელობა რედაქტირება
არსებითი სახელი რედაქტირება
| ➤ კოპ-ი, კოპ-ის(ა), მრავლობითი: კოპ-ებ-ი, კოპ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ქალის ქართული თავდახურვის შემადგენელი ნაწილი: ატლასში (ან სატინში) შეკერილი ბამბის ნახევარრკალი, რომელსაც დებდნენ ჩიხტის შიგნით – მასზე ქინძისთავებით ლეჩაქის დასამაგრებლად.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- რთული ფუძის მეორე შემადგენელი ნაწილი. ჩიხტაკოპი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა რედაქტირება
თარგმანები რედაქტირება
|
|
წყაროები და რესურსები რედაქტირება
- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1336, თბილისი, 1955 წელი.
- „კოპი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 322
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 239
კოპი³ რედაქტირება
ეტიმოლოგია რედაქტირება
წაკითხვა რედაქტირება
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [kʼɔpʼi]
- აუდიო მაგალითი: კოპი ?
- დამარცვლა:კო·პი, მრ. რ. კო·პე·ბი, კოპ·ნი
მნიშვნელობა რედაქტირება
არსებითი სახელი რედაქტირება
| ➤ კოპ-ი, კოპ-ის(ა), მრავლობითი: კოპ-ებ-ი, კოპ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- «მოუქნელი თასმა» (სულხან-საბა ორბელიანი), — ტყავის წვრილი ნაჭერი, თასმა, ქალამნების ამოსასხმელი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- კუთხური რაჭული: «კვახუჭის ნაოჭი» (დიალექტური ფონდი).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა რედაქტირება
თარგმანები რედაქტირება
|
|
წყაროები და რესურსები რედაქტირება
- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1336, თბილისი, 1955 წელი.
- „კოპი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 322
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 239
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 384.
კოპი⁴ რედაქტირება
ეტიმოლოგია რედაქტირება
წაკითხვა რედაქტირება
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [kʼɔpʼi]
- აუდიო მაგალითი: კოპი ?
- დამარცვლა: კო·პი, მრ. რ. კო·პე·ბი, კოპ·ნი
მნიშვნელობა რედაქტირება
არსებითი სახელი რედაქტირება
| ➤ კოპ-ი, კოპ-ის(ა), მრავლობითი: კოპ-ებ-ი, კოპ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- კუთხური ლეჩხუმური: «ურმის მორგვი» (დიალექტური ფონდი).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა რედაქტირება
თარგმანები რედაქტირება
|
|
წყაროები და რესურსები რედაქტირება
- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1336, თბილისი, 1955 წელი.
- „კოპი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 322